Kropla szczęścia

Gonię z przystankami na dłuższy oddech. Już nie raz doszłam do wniosku gdyby nie kilka wolnych chwil w pracy w przerwie na kawę nie miałabym chyba w ogóle czasu na bycie tutaj 

z Wami. 

Z drugiej strony chęć bycia tutaj jest ogromna. 

Nowa technologia, nowinki i wirtualny świat zdominował po części każdego z Nas...dla mnie życie rzeczywiste, spojrzenia face to face , poznanie ludzi i odkrywanie ich charakteru, natury, gesty są niezwykle ważnie i nie potrafię być tylko i wyłącznie zalogowana do wirtualnego, pięknego świata.

Poznałam tutaj jednak wielu przyjaciół, których przyjaźń w realnym świecie rozwija się z każdym dniem.

Z którymi mogę porozmawiać na każdy temat, otrzymując wsparcie w chwilach zwątpienia

 i stanięcia na życiowym zakręcie kiedy potrzebny jest ktoś kto poda ręka i podpowie jak żyć.

Jesteście kochane dziękuję  

Nie ma potrzeby wymieniania tych osób z imienia, więzy i pozytywnie krążące fluidy się czuję  

Z kim jak nie z osobami nadającymi na tej samej fali można rozmawiać przez telefon do momentu rozładowania telefonu, codziennie rano i wieczorem kontaktować się w celu usłyszenia uśmiechu i z pytaniem jak żyjesz? 

Czy piliście kiedyś kawę z kimś z kim dzieli was setki km? a czuliście się tak jakby ten ktoś był obok?

Nie zawsze można wskoczyć w samochód i pognać w stronę przyjaźni. Można jednak wpatrywać się w ten sam zachód słońca, w te same krople deszczu i dziękować że tacy tacy ludzie po prostu są 

Cieszmy się każdym ciepłym gestem, który otrzymujemy od drugiego człowieka i dajmy mu od siebie to co w Nas najlepsze.

Patrzmy na ludzi i w ich kierunku z otwartym serce...człowiek to skarb a relacje między ludzkie to najwartościowsze brylanty.