Rozstania i powroty

Dopiero co ją pożegnałam a Ona znowu wróciła...

... w takim wydaniu lubię ją najbardziej. Ze słońcem, błękitnym niebem, skrzącym się śniegiem. 

W bieli zdecydowanie jej do twarzy :-) zresztą nie tylko jej...

       

Jakże teraz ważną rolę w ogrodzie odgrywają kształty...niby wszystko jedną ma barwę a widać różnicę pokroju i form. Tak samo a jednak inaczej.

         

Zima potrafi być piękna... jak się nią nie zachwycać? widać nie tylko ja cieszę się z tego białego "ciężaru" ;-)

Staram się aby zawsze był ten odpowiedni moment na to by zwolnić, dostrzec, docenić...kiedy "zwyczajne" nabiera zupełnie innego wymiaru a ja zaskoczona, zaciekawiona przyglądamy się 

i staram się tego dotknąć. Natura- scenograf a reżyser- życie...

      

... My odgrywamy pisane Nam role.

Nie chcę tęsknić, nie chcę czekać, nie chcę się żegnać...chciałabym aby w moim życiu były jedynie szczęśliwe powitania i wydeptana ścieżka... DO ZOBACZENIA ...

...jeszcze tu wrócę...

Agnieszka